Ook in scouting bestaat de gewoonte om leden totems te geven. En ook hier moeten de leden proeven doen om hun totem te bekomen. Die totem probeert dan ook de meest typische eigenschappen in een dierennaam vast te leggen. Daarom is het dan ook een goed middel om de sociale vaardigheden te benadrukken en te waarderen. In verband daarmee is het pas zinvol om en totem te geven, nadat de leden minstens twee jaar lid van de groep zijn geweest. Het heeft in een scoutsgroep niet de minste zin om te harde fysische en vernederende proeven op te leggen. In de wereld van de indianen waren de harde proeven zinvol, omdat de overleving van de stam ervan afhing. Hoewel ze hard waren, waren ze nooit vernederend. Een totemisatie is te belangrijk om een soort studentendoop van te maken. Een weinig bekoorlijk spectakel dat dan ook mijlenver van de bedoeling van een totemisatie afstaat. Zinvol zijn die activiteiten die voor de hele tak, zowel getotemiseerden als de totemiserende leden zinvol zijn. Zinvol voor een troep is een activiteit die toont dat de getotemiseerde een volwaardig lid van de groep is en dat die groep haar als zodanig aanvaardt.

Uit het voorgaande kan je misschien opmaken dat het geven van een "model" over totemisatie eigenlijk niet kan. Elke plechtigheid wordt immers gemaakt door iedereen samen en zal dus van groep tot groep, van plaats tot plaats en van keer tot keer verschillen. Het belangrijkste blijft echter de sfeerschepping en het evalueren. Een totemisatie moet een boeiende belevenis zijn, iets om later nog veel over te vertellen...